ارتودنسی متحرک

ارتودنسی متحرک

ارتودنسی متحرک

به نواعی از ارتودنسی گفته می شود که بیمار می تواند دستگاه ارتودنسی را از دهان خود خارج کند در حالی که در ارتودنسی ثابت چنین امکانی برای بیمار  وجود ندارد. از این نوع ارتودنسی معمولا برای اصلاح روابط غلط فکی مانند جلو یا عقب بودن فک بالا و پایین نسبت به هم در سنین رشد و گاهی هم جهت انجام حرکت های دندانی محدود استفاده می شود.

نتیجه گیری از این درمان شدیدا وابسته به همکاری بیمار می باشد. دستگاه های ارتودنسی متحرک به دو گروه خارج دهانی و داخل دهانی تقسیم بندی می شود. دستگاه های ارتودنسی خارج دهانی روی صورت بیمار قرار می گیرد و عمدتا برای درمان اسکلتال و ارتوپدیک  و رفع جلو و عقب بودن فک بالا و پایین نسبت به هم بکار می رود.

دستگاه های ارتودنسی متحرک داخل دهانی برای درمان اسکلتال و ارتوپدیک و رفع فک بالا و پایین نسبت به هم بکار می روند و همینطور برای درمان بی نظمی ها خفیف تا متوسط استفاده می شوند.

دستگاه های کلیر الاینر یا صفحات شفاف که برای مرتب کردن دندان ها بکار می روند هم جزء دستگاه های متحرک محسوب می شوند.

 

این دستگاه ها شامل صفحات شفاف متعددی هستند که به صورت متوالی استفاده می شوند و حرکت های تدریجی دندان ها برای رسیدن به موقعیت مطلوب در آنها برنامه ریزی شده. مزیت کلیرالاینرها نسبت به پلاک های متحرک معمولی این است که در تکلم بیمار اختلالی ایجاد نمی کند و میزان دیده شدن آنها بسیار ناچیز است. برای ساخت این صفحات شفاف بر اساس طرح درمان مورد نظر متخصص ارتودنسی به وسیله نرم افزارهای مخصوص کامپیوتری مدل های سه بعدی متوالی از مراحل حرکت دندان بیمار تهیه می شود و روی این مدل ها صفحات شفاف متوالی یا همان الاینرها ساخته می شوند که هر کدام این صفحات شفاف به مدت دو تا سه هفته توسط بیمار استفاده می شود و بسته به شدت مشکل معمولا 10 تا 17 مرحله درمان برای بیمار لازم است. در مجموع درمان حدودا یکسال به طول می انجامد. الاینرها گزینه مناسبی برای افرادی برای بازیگران مجریان تلوزیونی هستند که به دلیل موقعیت شغلی که دارند تمایلی به دیده شدن براکت های ارتودنسی در دهان خود را ندارند و تداخلی هم در تکلم آنها ایجاد نمی کند.

با این حال توانایی الاینرها نسبت به ارتودنسی ثابت محدود تر است و تمام انواع ناهنجاری های ارتودنسی را با آنها نمی توان درمان کرد و معمولا بی نظمی های خفیف تا متوسط با این روش درمان می شود. در عین حال به خطر هزینه بر بودن و پیچیدگی مراحل ساخت کلیر الاینرها این روش درمانی یکی از پرهزینه ترین روش های درمانی ارتودنسی می باشد.

در چه مواقعی می توان ارتودنسی متحرک را از دندان خارج کرد؟

کلیه دستگاه های ارتودنسی متحرک چه داخل دهانی و چه خارج دهانی در چند مورد باید از دهان بیمار خارج شوند:

• هنگام خوردن غذا
• هنگام استحمام
• رفتن استخر
• رفتن به باشگاه

فواید ارتودنسی متحرک

• دستگاه های ارتودنسی متحرک مزیت هایی نسبت به دستگاه های ثابت ارتودنسی دارند که همه آنها مربوط به قابلیت خارج کردن آنها از دهان می باشد.
• رعایت بهداشت برای بیمار راحت تر است زیرا هنگام تمیز کردن دندان ها دستگاه در دهان بیمار نیست و بیمار می تواند با مسواک معمولی و نخ دندان معمولی دندان ها را تمیز کند.
• بیمار محدودیتی در خوردن غذای سفت ندارد زیرا به هنجگام صرف غذا دستگاه در دهان بیمار نیست
• در موقعیت های اجتماعی که بیمار مایل نیست دستگاه را در دهان داشته باشد مانند هنگام سخنرانی یا ورزش های پر برخورد می تواند دستگاه را از دهان خود خارج کند.
• دستگاه های ارتودنسی متحرک مقطه ضعف هایی را هم نسبت به دستگاه های ارتودنسی ثابت دارند :
• کنترل حرکت های دندانی در سه جهت فضا بذخلاف دستگاه های ثابت به سادگی امکان پذیر نیست.

نتیجه گیری از درمان شدیدا وابسته به همکاری بیمار و استفاده از دستگاه می باشد و اگر بیمار از دستگاه به اندازه کافی استفاده نکند یا در مورد پلاک هایی که پیچ دارند پیچ پلاک را طبق دستور باز نکند نتیج مورد نظر بدست نمی آید.

مضرات ارتودنسی متحرک

• بسیاری از انواع دستگاه های متحرک داخل دهانی به خصوص در اوایل درمان که بیمار هنوز به دستگاه عادت نکرده باعث اختلال در تکلم افزایش بزاق دهان می شود که البته این مشکل موقتی می باشد و با استفاده درست معمولا برطرف می شود.
• احتمال گم شدن دستگاه های متحرک توسط بیمار وجود دارد. زمانی که بیمار دستگاه داخل دهانی را از دهان خود خارج می کند باید داخل جعبه پلاک بگذارد تا آسیب نبیند و گم نشود.

مراقبت از دستگاه های ارتودنسی

• برای شستشوی پلاک های متحرک باید از مسواک های نرم استفاده شود.
• از صابون مایع دسشویی یا مایع ظرفشویی باید استفاده شود و از شستن با خمیر دندان خودداری شود زیرا باعث سایش آنها می شود.
• از شستن پلاک با آب داغ باید خودداری شودو به هنگام شستشو مراقب افتادن پلاک باشند زیرا این پلاک ها شکننده هستند.
• پلاک ها در آفتاب یا در مجاورت حرارت قرار داده نشود.
• پس از در آوردن پلاک ها از دهان بلافاصله در جعبه پلاک قرار داده شود زیرا اگر بدن جعبه داخل کیقف یا جیب یا روی میز داخل دستمال کاغذی قرار داده شود احتمنال آسیب به پلاک هایا گم شدن آنها وجود دارد.
• از باز کردن درب جعبه پلاک در هوا خودداری شود زیرا ممکن است پلاک ها در اثر افتادن آسیب ببینند.
• برای ضدعفونی پلاک های متحرک نیز می توان هر چند هفته یکبار از محلول یک قاشق ساولون یا سیترهمیدسی در یک لیوان آب یا قرص های مخصص ضدعفونی کننده پلاک که در داروخانه ها وجود دارد در یک لیوان آب استفاده شودو پلاک را به مدت نیم ساعت داخل این محلول قرار داده شود تا ضدعفونی شوند سپس پلاک توسط مسواک نرم و مایع دستشویی یا ظرفشویی شسته شود.